Władysław zastawia Sarnowo Dulskiemu 1618 roku. Niespełna dwudziestoletni Władysław Maksymilian Konopacki zastawia dobra dziedziczne Sarnowo leżące w powiecie zawrzeńskim na Mazowszu, Janowi Dulskiemu. Ponieważ Władysław jest osobą niepełnoletnią według prawa chełmińskiego, towarzyszy mu starszy brat, Jan Karol Konopacki. Starszy brat pełnił wówczas służbę na dworze króla w charakterze dworzanina JKM.
Stało się pewne postanowienie miedzy Wielmożnym M. Panem Władysławem Maximilianem Hrabią z Konopatu, który pospołu i w asystencji przedstawiając konsensus Wielmożnego M. Pana Jana z Konopatu brata starszego opiekuna przyrodzonego, rzeczy niżej opisane postanawia z jednej a urodzonym Mścią Panem Janem Dulskim z drugiej strony, w ten sposób niżej opisany.
Naprzód, że JMP. Władysław Maximilian Hrabia z Konopatu na potrzebę swą od MP. Dulskiego bierze summę siedemnaście tysięcy złotych polskich, każdy złotych po groszy trzydzieści rachując, z której summy istotnie JMP. Dulskiego niniejszym kontraktem kwituje tędy w tej summie siedemnastu tysięcy złotych polskich JM Pan Wojewodzic Chełmiński od teraz majętności swoje własną dziedziczną Sarnowską zastawnym prawem J.M.P. Dulskiemu i jego potomkom puszcza na trzy lata po sobie idące, począwszy od święta nazajutrz św. Jana Baptysty w roku obecnym do drugiego świata takiego w roku, który się pisze, tysiąc sześćset dwudziesty pierwszy, trzymać i spokojnie używać. Ze wszystkiem prawem zastawnem i ze wszystkiemi należnościami do tej majętności przyległymi i pożytkami wszystkiemi mieć nie wyjmując i owszem wszystko inwentarzem tych dóbr specyfikując, który inwentarz obie dwie stronie tymże kontraktem intercyzy teraźniejszej utwierdzają i umacniają. Po których trzech latach JM Pan Dulski powinien będzie bez żadnych warunków będąc przed tym na niedziel dwanaście obwieszczony na święto poranne św. Jana Baptysty w roku, kiedy pisać się będzie tysiąc sześćset dwadzieścia jeden. Po otrzymaniu sumy od Wielmożnego Mść Pana Władysława Maximiliana Hrabi posiadłości Sarnowa, co renderowane a jeśliby na ten czas JM nie wykupił tędy znowu JMP. Dulski te majętność tym, że prawem będzie trzymać od roku do roku to jest od tegoż święta narodzenia św. Jana Chrzciciela aż do drugiego takiego święta aż do uregulowania summy wspomnianej.
W której summie siedemnastu tysięcy złotych, ponieważ li in ludnie summa osiem tysięcy złotych, która jest własna syna MP. Dulskiego to jest JM Pana Christophe Dulskiego z nieboszczką Jejmością Panią Katarzyną Bąkowską spłodzonego, prawu jego po nieboszczce Pani Matce przerzeczonej należąca. Tedy to jemu JMP. Dulski przeciwko obietnicy około zwolnienia, jemu właśnie ta summa będzie należała, ku oddaniu a ostatek summy sukcesorom JM. Pana Dulskiego przeciw obietnicom. Jednakże, jeśli za wolą Bożą sam Jegomość Pan Dulski przeciwne uczucia doczeka, tedy sam te wszystkie summy do ręki swych odbierze, w które dobra na ten czas, gdy od M. Pana Dulskiego żądaną będzie oficjalnie przesądzonego i też się dopuszcza JMP. Wojewdzic dobrowolnie intromisji i onej ani przez się ani przez żadne na prawne osoby imputować nie ma i owszem dopuszczawszy intromisji one w posesję i w utrzymaniu spokojnym dóbr majętności mianowanej zastawnej nie molestować ani krzywdzić, ale od wszelakiej impedimentów i przeszkód, krzywd każdej osoby sens i stanowisko obu stron do tego albo dochować świętego posłuszeństwa, przed podbojami Obcych bronić i zastępować także i potomki jego przez wszystek czas dzierżawy jego ile razy będzie potrzeba, aż do wykupna.
W czym się MP. Wojewoda aktem uczciwości MP. Brata starszego, jako opiekuna dopisuje z potomkami swemi biorąc na siebie obciążenia i submituje się na wszystkich dobrach swoich dziedzicznych i zastawnych ruchomych i nieruchomych, także i na summach pieniężnych i gdziekolwiek mianych i zapraszanych, jako żadnego impedimentów w dobrach przerzeczonych JMP. Dulski mieć ma będzie pod wadium niżej wpisanym. Dobra te mianowane około wykluczając Jegomość P. Dulski wcale wszystkie według inwentarza Wielmożnemu Jegomości Panu Władysławowi Maximilianowi Wojewodzicowi Chełmińskiemu, przywrócić powinien będzie nie spustoszywszy, chłopów nie rozpędziwszy, z których jeśliby zadaniem przyczyny tegoż dzierżawcy, który wszedł, tędy albo insze osadzić albo za niego satysfakcją uczynić JMP. Dulski powinien będzie do tego i zasiewki takie, z jakimi się majętności jemu dodała oddać w całe przywrócić. Poddanych nad inne dane powinności i roboty, które Panu dziedzicznemu do tego czasu oddawali wyciągać nie ma. A jeśliby tym czasem podczas jego tenuty JMP Dulski, co przybudował tędy około pobłażliwego traktowania MP. Wojewodzic za wynalazkiem przyjaciół obustronnie, co nadto to mu zapłacić powinien będzie. Także jeżeliby zboża tak ozimego, jako i jarego, co więcej na tej majętności musiał to jemu albo potomkom jego na ten czas według zeznania Wójtów i poddanych dopłacono przez MP. Władysława Hrabię albo potomki Jegomości oddano być ma. Zrządzenia losu, czego Boże uchowaj mianowicie, grad na zboże, powietrze na bydło, na lesie ogień piorunowy i powiesny, wiatr bardzo gwałtowny na budowania, spustoszenie przez najazd żołnierza albo koronnego nieprzyjaciela. Jeśli by podczas dzierżawy MP. Dulskiego na tę majętności przypadły te wszystkie przez spólne przeszkody miarkowane być mają oprócz żeby i niedozoru jego ogień na majętności i budowaniu, czego Boże strzeż przypadł. Rumacją za dowóz rzeczy wszelakich MP. Dulski przez własne poddane tej majętności na niedziel sześć za wyjątkiem do najbliższy swojej majętności sobie zastosowuje za zgodą natychmiastową JMP. Wojewodzica ponowną.
Co sobie obie dwie strony, co do zasady w każdej najmniejszej części jak i w całości we wszystkich punktach dotrzymać obiecują. Załączone artykuły strzytmać i dosyć uczynić sami przez się i potomki swoje, których w spisanym kontrakcie obecnym przyobiecali i będą powinni i te intercyzy aktami grodzkimi Warszawskim roborować, pod zakładem siedemnaście tysięcy złotych polskich. O który zakład jeśliby się strona którakolwiek temu kontraktowi sprzeciwiła albo w najmniejszej rzeczy nie dosyć czyniąca będąc pozwana do któregokolwiek sądu albo urzędu w koronie Polskiej submitują się oni oraz ich sukcesorzy w pierwszym wyznaczonym terminie stanąć i odpowiadać ilekroć jest to konieczne, zakład od sądu albo urzędu, do którego pozwana z swemi potomkami będzie nie odchodząc odłożyć i nic temu kontraktowi i jego kondycjom tak w części najmniejszej, jako we wszystkim tam ze dosyć uczynić. Od wyjątków, apelacji, opóźnień, protestów, złych ruchów ani przez przy późną egzekucję i nie dość wszystkich obron prawnych, i nie zażywając owszem się ich wyrzekając i drogę sobie do nich zamykając, […] Na co się dla lepszej wiary i pewności obie dwie stronie podpisały i pieczęcie swoje własne przycisnęli.
Działo się to w Warszawie dnia czternastego lipca Roku Tysiąc Sześćsetnego Osiemnastego
Jan Conopat mpp
Wladisl Maximilian Conopacki mpp
Jan Dulsky ręką swą
♣
Rzeczpospolita Obojga Narodów Województwo Mazowieckie
