Konopacki wydzierżawia Kawieczyńskim Zalesie 1631 roku. Władysław Maksymilian Konopacki puszcza w arendę wieś Zalesie w powiecie tucholskim. Wielce prawdopodobnym iż chodzi o dzisiejszy Sowiniec w powiecie Tucholskim, chociaż sądząc po siedzibie Kawieczyńskich w Kawęcinie, samo przez się przychodzi na myśl Zalesie Królewskie położone w powiecie świeckim. Wieś Zalesie Władysław nabył od Krzysztofa Powalskiego około 1627 roku, ponieważ nie otrzymał od brata pieniędzy na pokrycie zobowiązania wobec wierzyciela, zmuszony był Zalesie wydzierżawiać. Poniżej umowa arendy wsi na rzecz małżeństwa Kawieczyńskich.
Między Ichmościami Pany, Jegomościom Panem Władysławem z Konopatu Wojewodzicem Chełmińskim z jednej a sławetnymi Panem Janem Kawieczyńskim niegdy szlachetnego Macieja Kawieczyńskiego synem i Panią Anną Wysocką małżonkami, która to Pani Kawieczyńska żeby miała sobie do tego aktu przybranego opiekuna za pozwoleniem małżonka swego szlachetnego pana Fabiana Wisockiego z drugi strony.
Stało się pewne postanowienie i kontrakt albo zgoda w intenden majętności dóbr wsi albo dziedzictwa Zalesiem nazwany w województwie pomorskim a powiecie tucholskim leżące, który Jegomość Pan Konopacki od Jegomości Pana Christopha Powalskiego prawem dziedzicznym nabeł w ten sposób już przyrzeczony. Jegomość Pan Konopacki pomienionym małżonkom Kawieczyńskim przyrzeczone dobra i wieś Zalesie, w sumie siedemset złotych polskich każdy po groszy trzydzieści licząc, którą już skutecznie do rąk swoich odebrał i innych niniejszym zapisem kwituje z polami, rolami, łąkami, ogrodami, borami, łąkami, pastwiskami, jeziorami, stawami, hrostami, zarostami, budowaniem dworskim i poddanych, zasiewkami ozimem i jarym, bydłem wielkim i małym i wszystkiemi inszemi dobrami i rzeczami ruchomemi w inwentarzu spisanem wyrażonemi, który inwentarz do niniejszego zapisu … a zapis do inwentarza we wszystkiem się ściągać ma i ze wszystkiem prawem, państwem własnością i inszemi do tych dóbr przynależnościami, przypadkami o dochodami, barciami, płotami i generalnie wszystkiemi pożytkami i robotami tak, jako z dawna do tych dóbr należą, jako i są Jegomość Pan Konopacki nabeł nie sobie ani potomkom swym nie ekscypując.
Sam zachowując będąc zdrowym na ciele i na umyśle od dnia przeszłego nazajutrz narodzenia świętego Jana Krzciciela blisko w roku niniejszym do takowego dnia i święta w roku, gdy pisać będą tysiąc sześćsetny trzydziesty wtóry. Zastawił i sposobem zastawy do roku zupełnego puścił takoż wyjścia niniejszym kontraktem zastawnie i w sposobie puszcza dając pomienionym małżonkom moc i władzę dóbr i wsi tako i pożytków innych zażywać bez spustoszenia jednak borów i lasów darowania i innych przedawania tylko używanie przystojne ich do potrzeby majętności tej Zalesia sobie zastawionej do wyjścia roku i czasu wyżej specyfikowanego i już od tego dnia i czasu przyrzeczonej. Jegomość Pan Konopacki pomienionym Państwu Kawieczyńskim małżonkom albo ich potomkom własnym w dobra te przez się im zastawione dawa i dopuszcza rzetelnego wierzowania z istotną i skuteczną dóbr tych posesją i wolnym używaniem przez woźnego któregokolwiek i szlachciców dwóch, których sobie czasu i dnia sposobnego do tego zawsze będą mogli w dobrach, gdy żądano będzie dopuścić i pozwolić i nie broni ani są przez swych ani przez insze na to sposobione osoby albo owszem dobrowolnie dać i onych w posesję wsi ty Zalesia nie turbować. Ale żeby ty wsi Zaliesie do czasu wyjścia zastawu używać spokojnie mogli nie przeszkadzać, owszem małżonków tych albo ich potomków od wszystkich impedimentów i trudności prawnych, które by od osób obojga, tak męski, jako i białogłowy płci i inszych stanu i kondycji jakichkolwiek będących przed wszelakim sadem albo urzędem następowały w intenden dóbr tych Zaliesia, do czasu zastawy bronić, zastępować i ewinkować pod zakładem wyży opisanym, siedemset złotych polskich.
A po wyjściu roku Jegomość Pan Wojewodzic, gdy majętności swoje od Państwa Kawieczyńskich wykupować będzie chciał powinien będzie dziesiątkiem niedziel przed czasem oznajmić i opowiedzieć Państwu małżonkom Kawieczyńskim a za takim opowiedzeniem i za odstąpieniem sumy zwyż opisanej przed sadem miejskim tucholskim powinni będą małżonkowie z dóbr sobie zastawionych de facto ustąpić i w posesję Jegomości puścić i oddać podług inwentarza między sobą o tym opisanego. Które wszystkie punkta kondycji i obowiązki w tym kontrakcie wyrażone obie dwie stronie rzekli sobie summy, którą się tam w sobie i wszystkich częściach z potomkami swemi z dóbr swych wszystkich ruchomych i nieruchomych i sum Pieniężnach, które teraz mają na potem mieć będą kiedykolwiek. Do czego i potomki swe obowiązuje strzymać i wykonać pod zakładem siedemset złotych polskich. O który zakład i samą rzecz istotną, gdzieby się strona jedna drugi potomkami swymi dosyć uczynienia którebykolwiek kondycji do sadu albo urzędu któregokolwiek pozwać dała będzie powinna i submitują się za pierwszym pozwem, jako na roku zaraz stanąć opowiadać zakład od sądu albo urzędu onego nie odchodząc odłożyć a niekłamaną istotną to dosyć uczynić bez wszelakich dylacji, utrzymania mocy, apelacji i ścigania i inszych zwłok protestacji i obron prawnych, których sobie z obu stron na pomoc brać nie będą i owszem, że ich nieniejszym kontraktem wyrzekając. Który tez kontrakt submitują się sobie obie stronie księgami którymikolwiek ważnymi w formie prawnej pod zabezpieczeniem i wagą powyżej opisaną roborować.
Działo się to w Zaliesiu ósmego miesiąca lipca roku pańskiego tysiąc sześćset trzydziestego pierwszego
Władysław Conopacky Wojewodzic Chełmiński mpp
Jan Kawieczynski mpp
Anna Wisocka
Fabian Wisocky
♣
Rzeczypospolita Obojga Narodów – Zalesie – Województwo Pomorskie
