Ugoda spadkowa Konopackich w Lubawie 1613 roku. Przed 1613 rokiem po śmierci Stanisława Konopackiego doszło do kilku umów podziału majątku między, na ten czas wojewodą chełmińskim Maciejem a stryjecznymi braćmi. W Lubawie w maju 1613 roku dochodzi do ostatecznej ugody kuzynów. Umowa potwierdza przejęcie dóbr Biguszki na Litwie przez Jerzego oraz pozostałe kwestie w tym rozliczenia z kapitułą Wileńską. Spotkania w sprawie ustaleń spadkowych : 23 marca 1611 6 kwietnia 1611 14 września 1611
My Maciej z Konopatu Biskup Chełmiński, Jerzy i Rafał z Remborku i Jerzy Rafałowicz, Konopaccy zeznawamy tym pisaniem naszem, żeśmy za prorogacją i dołożeniem rachunków spólnych z rent majętności Tomickiej i Biguskiej, którą my byli w Grudziądzu na 14 września do zjechania naszego wspólnego za obwieszczeniem Jegomościa Księdza Biskupa, a na on czas Wojewody Chełmińskiego sobie złożyli dzisiejszego dnia tych rachunków z rent przyrzeczonych dokonali takiem sposobem. Naprzód, iż się renty Biguskiej u Jegomości Pana Jerzego Rafałowicza najduje siedemset szesnaście złotych i siedemnaście groszy. A w Jegomości księdza Biskupa renty tomickiej najduje się sto i trzydzieści złotych to czyni 846 złotych 17 groszy. A że się z przeszłych rachunków najdzie dług Ichmościom Panom z Remborku, osiemset osiemdziesiąt i dwa złotych, który niebaczemy skąd by im miał być zapłacony, kiedy im z tych rent, które tu wnosiemy to jest 846 złotych 17 groszy płaciemy dołożywszy Jegomości Księdzu Biskupowi z Jegomościem Panem Rafałowiczem 35 złotych 13 groszy na równi, że się ta suma 882 złotych wyrówna, z którego długu nas Jegomość niniejszym pismem wiecznie kwituje i podpisuję, które by na jakikolwiek dług niżeli […]
A gdzie był zapłacony tędy te 882 złote powinni będą Jegomości Panu Biskupowi z Jegomościom Panem Rafałowiczem za się wrócić. A i że Ichmościowie winni dać z testamentu nieboszczyka Jegomości pana Stanisława Konopackiego kapitule Wileńskiej trzy tysiące złotych, które nieboszczyk na kościoły litewskie legował, wtedy te 882 złote Ichmość Panowie z Rębarka zostawują przy Jegomości Panu Jerzym Rafałowiczu dodawszy mu sto i osiemnaście złotych, aby spełna tysiąc złotych był gdyż się na każdego z nas po tysiącu złotych trafi. A że Jegomość ksiądz Biskup dał już siedemset złotych Jegomości Panu Rafałowiczowi wtedy teraz dodaje trzysta złotych ze spełna tysiąc złotych będzie. A Jegomość Pan Jerzy Rafałowicz też swój tysiąc złotych dać i uspokoić wyży pomienioną kapitułę ma i kwituje dostateczny z procesu prawnego i zapłacenia swego legatu otrzymać, aby już żaden z nas od niej o to legatum nie był prawnie patrzony. Te tedy rachunki tak skończywszy, nic sobie żaden u drugiego wiecznemi czasy upominać się nie zostawujemy i owszem się spólnie z nich wszystkich kwitujemy naszym zeznaniem swym, wszystkie nasze przeszłe rachunki, które dla pamięci tylko były zterminowane naszym niniejszym umarzamy kasujemy i wniwecz obracamy przy samym tylko generalnym udziale, który już jest do ksiąg wwiedziony zostawając. Czego ku lepszej wierze i pewności do przyciśnionych pieczęci naszych rękami śmy się swemi podpisali.
Działo się to w Lubawie 7 maja roku 1613
Maciej z Konopatu Biskup Chełmiński
Jerzy Konopacki
Rafał Konopacki ręką swą
Jerzy Konopacki z Dźwierzna ręką swą
♣
♣
Województwo Chełmińskie – Lubawa
