Kontrakt Przedślubny Konopaccy Kruszyńscy 1704 Rok

Kontrakt przedślubny Konopaccy Kruszyńscy 1704 rok. W archiwum z Nawry spoczywają aż trzy egzemplarze poniższego kontraktu. Na dwóch egzemplarzach widnieją podpisy stron przypominające oryginalne podpisy sygnatariuszy, jeden pisany łaciną jest na pewno kopią uzyskaną z akt grodzkich bydgoskich. Zasadnicza różnica pomiędzy kontraktami polega ich datowaniu oraz na wyznaczeniu terminu ślubu. Akt pierwszy czyli wcześniejszy, jest wyciągiem z akt bydgoskich ze środy 9 stycznia 1704 roku i wyznacza datę ślubu na niedzielę 27 stycznia 1704 roku. Na dwóch kolejnych egzemplarzach kontraktu widnieje data 27 stycznia 1704 roku przypadająca w niedzielę, wyznaczając datę ślubu na 29 stycznia czyli we wtorek. Ponadto kolejna kontrowersyjna sprawa to miejsca gdzie wyznaczono ślub, na pierwszym chronologicznie wyznaczającym datę na 27 stycznia jest to Polski Konopat na dwóch z datą wyznaczającą 29 stycznia, jako miejsce podano Rynkówkę. Stanisław Konopacki Kasztelan Chełmiński obiecał w ostatecznym kontrakcie przekazać dobra po Guldensternównie, jej córce Teresie, lecz dopiero w czerwcu a dla siebie zostawił dożywotnio Zajezierze. Podsumowując, wszystko wskazuje na to, iż ślub wyznaczony na 27 stycznia się nie odbył a w zaplanowanym dniu podpisano drugi kontrakt miedzy stronami, wyznaczający datę ślubu na 29 stycznia czyli zaledwie dwa dni po pierwotnym terminie. Jak na dzisiejsze standardy, co raczej nie jest uprawnionym ale warto przyrównać, jeśli wesele magnackie wymagało olbrzymich przygotowań i kosztów, to kontrowersję budzi wielką. Być może wyznaczenie ślubu na wtorek spowodowane było przybyłymi gośćmi których odprawiać nie sposób? Co jednak było powodem nietypowego działania, być może wypłynie w trakcie badań nad archiwum i bogatym kontrowersyjnym życiorysie jaki wiodła Teresa Konopacka. Istotnym jest fakt, iż Teresa Magdalena z Konopackich oraz Walerian Kruszyński wkrótce stali się małżeństwem, co znajduje potwierdzenie w chronologii dokumentów z Nawry.

Kontrakt przedmałżeński, Pomiędzy Kasztelanem Chełmińskim, Stanisławem Konopackim a Walerianem Kruszyńskim, Miecznikiem Ziem Pruskich, przyszłym zięciem.

Między Jaśnie Wielmożnym Jegomościem, Panem Stanisławem na Konopatach Konopackim, Kasztelanem Chełmińskim, Nowskim, Plotelskim Starostą, Ojcem z jednej a Wielmożnym Jegomościem Panem Walerianem Kruszyńskim, Miecznikiem Ziem Pruskich z drugiej strony, stał się pewny Kontrakt i w niczym nieodmienne postanowienie, w sposób niżej opisany.

Iż tenże Jego Wielmożny Jegomość, Pan Kasztelan Chełmiński, stosując się do woli i Ordynacji Boskiej która wypełnia serca ludzkie, oraz za poważną różnych ich mościów interpozycją, Wielmożnemu Jegomości Panu Miecznikowi, Jaśnie Wielmożną Jegomość Pannę Teresę, Córkę swoją z niegdyś Jegomości Pani Katarzyny Lukrecji Guldensternówny spłodzoną, jako partnerkę życiową obiecuję, i dzień dwudziesty siódmy miesiąca stycznia, w roku 1704 teraźniejszym aktowi weselnemu w Konopacie naznaczam. Której to Jegomość Pannie Kasztelance oddaje własną pozycję i przyszłość Pan Miecznik Ziem Pruskich, oraz jako przywianek sumę 60 tysięcy tymfów zapisuje. Tak też przed aktami bydgoskimi, ponieważ grody zatrute Prusakami, wszystkie na biegu jałowym, przed aktem weselnym prawdziwie proste zabezpieczenie należności w majątku, zapisać obliguję się. Dożywocie także obopólne, jak i prawo pospolite obu wolnym stronom sobie zapisać pozwala, tak po zawarciu małżeństwa we cztery niedziele. Wielmożny Jegomość Pan Miecznik Przyszły małżonek dobra swoje proporcjonalnie jednak fortuny Jegomości Panu synowi swemu nie rażąco odwrotnie.

Zaś Jej Wielmożna Mości Panna Kasztelanka przyszła Waszmości Pana Miecznika Jejmość, na dobrach swoich i to wszystkich w Województwie Malborskim leżących, to jest: Miranach, Michorowie, Sadługach, Cygwusach, Zajezierzu, macierzystych dziedzicznych, Wielmożnemu Jegomości Panu małżonkowi przyszłemu, jako partnerzy w przyszłości, sobie przyrzekają. A że dla teraźniejszego „ab ostilitate Svetica” tu u nas w Prusiech zamieszania zdecydowałem się podjąć odpowiednie środki Jej Waszmości Panny Kasztelanki podpisując pod tym nie może wyprawa tędy na nią samą. Jego Waszmość Pan Kasztelan ojciec, na przyszły święty Jan w roku teraźniejszym, sumę dziesięciu tysięcy tynfów, do rąk Wielmożnego mości Pana Miecznika prawem dóbr w asekuracji, wyliczyć deklaruje się. Który to kontrakt i w nim wyrażone kondycyje, strony sobie obie dwie trzymać i iście obiecują, pod zastawem siedemdziesiąt tysięcy tynfów. O który zakład w przypadku naruszenia tego prawa strony sobie obie dwie przed sądem powszechnym czy też ziem Pruskich, uchowaj Boże czas bezkrólewia, bez wszelkich dylacji apelacji i ich prospekcji, excepcji, z któregokolwiek regestru nawet prostym jakiego zapewnienia, najprędzej jak to możliwe termin sobie naznaczają i zachowają. Na to się rękami własnymi podpisując.