Konopacka wydzierżawia prawem olęderskim Przesławice 1670 roku. Barbara z Sztemberku Kostka, wdowa której mężem był Jakub Oktawian Konopacki, matka Stanisława Aleksandra Konopackiego, wydzierżawia swoje grunty dziedziczne w Przesławicach trzem gospodarzom. W tym samym dokumencie znalazł się ponowny wpis oraz asygnował go w 1686 roku ponownie, Stanisław Konopacki Miecznik Ziem Pruskich syn Barbary, obecny również przy zawieraniu umowy 16 lat wcześniej jako 18 latek. Formalnie nie mógł występować samodzielnie, a w tylko w towarzystwie przy-ustków pomimo bycia dziedzicem. Prawo chełmińskie stanowiło, iż wiek do pełnego dysponowania majątkiem to 25 lat.

Barbara z Sztemberku Konopacka Kasztelanka Elbląska

Wszem, wobec komu by tylko z tym wiedzieć należało, oznajmuję osobliwie ludziom tym, którzy mają wolę i grunty puste siadać i na nich zaroślinę wykopywać i pobudować się. Iżęm uczciwem Krzysztofowi Polakowi, Michałowi Mejerowi, Pawłowi Bejerowi ojczyste dobra moje, jako to piętnaście włók w Pęsławicach w województwie chełmińskim leżących prawem dziedzicznem do wyjścia dwudziestu lat puszczam, z których lat cztery lata względem budynków wolne im dawam. A za szesnaście lat płacić będą od dwóch pól zupełny czynsz, tak, jako w Skarszewach jest Konopackich w powiecie świeckim, w województwie pomorskim leżącym, płacą. W sumie oprócz robocizny z zamku, owsa i kapłonów, złotych trzysta dwadzieścia, z całych gruntów będą powinni dawać złotych dwieście trzydzieści całe i z tego pustego trzeciego pola na pastwisko zostawionego, póki go nie wykopią. A kiedy wykopią tędy tak, jako w Skarszewach zupełny czynsz pieniężny złotych trzysta dwadzieścia płacić będą, a ten czynsz na każde gromnicznej najświętszej panny święto, do Drozdowa, jako i od każdej włóki owsa korzec i kapłonów parę odwozić powinni będą.

Który to czynsz poczyna się w roku tysięcznym sześćsetnym siedemdziesiątym czwartym, na Świętego Marcina. Wolno im będzie do siebie mieszkańców ile się na tych włókach pomieści przybrać, którym tym, co przybędą dalej nic tylko od roku tysięcznego sześćsetnego siedemdziesiątego wtórego, na cztery lata względem budynków wolności od czynszu dawać. Wolno im też będzie tak, jako się, któremu podoba bydłem różnem, zbożami różnemi i towarami handlować i piwo, od którego jednako, jako i od gruntu płacą rolić i przedawać w w domu szynkować. Grunty także z budynkami wybudować do wyjścia prawa swego wolno im będzie za konsensem moim i sukcesorów moich jeden drugiemu przedawać. Wolno im też będzie starszego dla rządu we wsi mieć, sobą brać i sprawki odtąd we wsi idące rozsądzić oprócz kryminałów, który sobie zachowuję, a z obwinionych dziesiąty grosz wsi należeć będzie honora kościelne i Rzeczypospolitej zwyczajnie i według uchwały płacić będą, a po wyjściu lat dwudziestu nikt inszy do posiedzenia włók tych nie będzie na tych ludzi za pewnem konsensem i ugodą. A że Polak już kilka lat swych wyżył, tędy już do niego czynsz mi należy, obiecuję już wszystko dotrzymać i od wszelkich impedimentów ewinkować, które by na te włóki zachodziły tak, że i sukcesorów moich miaruję, oni także jeden za wszystkich i wszyscy za jednego, uiścić, wypełnić wszystkie te mowę i zgodę pod zakładem stu czerwonych złotych obiecuję i przyrzekają.

Działo się to w Drozdowie dnia dwudziestego piątego czerwca, roku tysięcznego sześćsetnego siedemdziesiątego.

A gdyby, od której kondycji nie dosyć się stało, tedy forum sobie na każdem miejscu zachowuję i tak z obwinionego połowica sądowi a druga stronie będącej należeć będzie odda.

Co się ręka własną popisuję.

Barbara z Sztemberku Konopacka K. E.

Stanisław Konopacki Kasztelan Elb. jako syn

♣

Toż prawo do wyjścia lat w nim wyrażonych w całe konfirmuję i dotrzymać obiecuję we wszystkich kondycjach i punktach.

Data w Przesławicach 24 Czerwca 1686

Stanisław Konopacki Miecznik Ziem Pruskich