Hiberna to forma podatku dla wojsk koronnych na ich utrzymanie w czasie zimowym. Oprócz płacy pobierał jeszcze żołnierz wynagrodzenie na leże zimowe (hibernę). W starożytnych czasach żołnierz zimował po królewszczyznach i kościelnych dobrach a żywności dostarczali mu wieśniacy. Na sejmie w roku 1649 uchwalono, aby pieniądze z owych dóbr na żywność przez wyznaczonych do tego deputatów dla właściwych chorągwi były pobierane po 20 zł polskich z każdego łanu. Gdy zaś stan duchowny uważał dobra duchowne za nieulegające temu ciężarowi, przeto opłacał pewną summę na tenże cel, niby tytułem litościwego wsparcia (subsidium cbaritativum). Gdy więc tym sposobem żołnierz oprócz płacy i wynagrodzenia na leże pobierał, nie wolno mu już było od mieszkańców czego bądź domagać się, lecz czy to w pochodzie, czy na stanowiskach, czy na gospodach ze swego tylko żyć był powinien, tak iż oprócz przytułku pod dachem nic mu się w gospodzie nie należało.
Rys Dziejów Wojennych – Józef Teodor Głebocki
