Stanisław Aleksander Konopacki spłata prowizji na rzecz Jezuitów Malborskich 1684 rok. 3 stycznia 1681 roku zmarła żona Stanisława Konopackiego, Katarzyna Lukrecja Guldenstern. Była małżonka była sukcesorką dóbr Lichtenfeldu po swoim zmarłym bracie Władysławie Zygmuncie. Kiedy zmarła Katarzyna Lukrecja Guldenstern, sukcesorem dóbr stał się wdowiec po niej, Stanisław Konopacki Kasztelanic Elbiński. W 1684 roku z finansowymi roszczeniami pojawili się Jezuici z Malborka. Zapisali oni niegdyś Władysławowi Guldensternowi bratu Katarzyny Lukrecji 6 tyś złotych, które ten lokował na Lichtenfeldzie. Kasztelanic Elbląski zobowiązuje się do spłaty prowizji od lokaty.
Między wielmożnym Ichmością Panem Stanisławem Konopackim Kasztelanicem Elbińskim, jako fortuną dóbr świętej pamięci Jegomości pana Władysława Zygmunta Guldensterna Starosty Sztumskiego po świętej pamięci Jejmości Pani Katarzynie Guldenszternownie małżonce swojej posesorem dożywotnim z jednej, a miedzy Wielebnym księdzem Stanisławem Karczynskim, jako na ten czas rezydencji malborskiej societatis JESV superiorem z drugiej strony, stałą się ugoda względem prowizji od sześciu tysięcy złotych monety pruskiej niegdy pomienionemu Jegomości Panu Starosty sztumskiemu od rezydencji malborskiej societatis JESV wyliczonych rocznie zatrzymanej, taka. Spokojąc Jegomości Pan Kasztelanic prowizję summie pomienionej z swojej strony należące a od roku 1673 częścią przez Ichmości Pana Starostę Sztumskiego częścią przez Jejmość Panią małżonkę pod statusem tymczasowym, częścią przez siebie samego, tak za lata, których świadczenie tylko prowizji od Ichmości należała, jako i za lata, na które się Ichmość od sukcesorów dóbr Guldenszternowskich kontraktem do płacenia prowizji od całych sześciu tysięcy obligował zatrzymanej.
Zobowiązuje się teraźniejszym skryptem, że na rekompensatę długu tego prowizjalnego wyliczy rezydencji malborskiej societatis JESV złotych pruskich tysiąc, tym sposobem. Po pierwsze na początku marca roku teraźniejszego 1684 wyliczy złotych trzysta, po drugie na święto Świętego Jana Chrzciciela w tych samych dniach z Lichtenfeldzkich prowentów wyliczy złotych dwieście. Po trzecie na Święto Panny Marii Gromnicznej w przyszłym roku wyliczy tamże stąd złotych dwieście, po czwarte wreszcie na święto Świętego Jana Chrzciciela roku następnego to jest 1685 tamże stąd wyliczy złotych trzysta. A to unieważnieniem tej teraźniejszej naszej, w ustąpieniu na korzyść Ichmości kilkuset złotych, jako się rachunkiem pokazała pobłażliwym. Te zaś wygodę obojga strona takiej wagi mieć będzie jakoby w grodzie roborowana była. Na co onesz własnemi pieczęciami stwierdzają i rękami własnemi popisują się w Rynkówce roku pańskiego 1684 dnia 10 lutego. Waruje zaś to sobie Ichmość Pan Kasztelanic, aby Ichmości kwit generalny rezydencja malborska z prowizji wielu Ichmości sprawą dała, gdy Ichmość ratom pomienionym w tej ugodzie uczyni dosyć.
Stanisław Konopacki kasztelanic Elbiński
Stanisław Karczyński Rezydencji Malborskiej
♣