Ludwik Kulesza kwituje Kruszyńskim z długu na Polskim Konopacie 1714 rok
My niżej podpisani małżonkowie zeznajemy, że Jego mości Księdzu Karolowi Kuleszy resztuje z długu przez godnej pamięci Jego mości Pana Stanisława Konopackiego Kasztelana Chełmińskiego, ojca i dobrodzieja naszego złotych monety pruskiej tysiąc osiemset złotych, którego to w uznaniu długu na Konopacie Polskim rozciągającego się rękami naszemi własnemi podpisujemy się. Na którym to dług, a że z góry rodzony Jego mości księdza Karola, Jego mość Pan Ludwik Kulesza Porucznik Rzeczypospolitej wziął kartę od nas, tak na swoje dwa tysiące, jako i na Jego mości księdza Karola wzwyż pomienionego, tę oddać przyrzeka i tą kontestując, w której karcie cztery tysiące, a naciskając rzeczywistym już odebrał na stronę swoją dwa tysiące. Jego mość ksiądz Karol Kulesza pomienionych Ichmościów stryj w rzeczywistości wielebny nauczyciel, złotych dwieście monety pruskiej. Którą to kartę wspólnie z nami stwierdza Jego mość Pan Ludwik Kulesza ręką swoją własną.
Działo się to w Nawrze dnia 29 kwietnia 1714 roku.
Ludwik Kulesza
♣
♣
Rzeczypospolita Obojga Narodów – Polski Konopat – Województwo Pomorskie
