Kradzież owiec ze wsi Smogulec i tego następstwa 1689 rok. Sytuacja poniższa wydaje się na pierwszy rzut oka prawdopodobna, kiedy się jednak przyjrzymy odległości włości Konopackich, do których złodzieje pognali owce ze Smogulca a wynosi ona ponad 150 km, to wydaje się nieprawdopodobna. W czasach w których transport był problemem o drogach nie wspomniawszy, zdaje się tereny leśne i obfitość łupu spowodowało, że się złodziej Pecik pokusił.

Wielmożny a mnie wielce Mości Panie Podkomorzy Pomorski mój wielce Mości Panie i Bracie

Skonfudowała mnie łaska mego mości Pana, który dość doskonały odebrałem powód. Kiedyś mi ani Mości Pan nie było, zdrajcę i poddanego mego bez wszelkiego skruptu wydać kazał. Ale tych przy moi instancji, tak jego dobytek jak i stadka mego wykradzionych owiec, rekompensować od owczarza swego. Takąż kwotę odesłać żeś mi mój Mości panie raczył, za co ani Mości Panu uniżenie dziękuję, ten oblig zabierając dożywotni nasze i dom mój ze szczęśliwszych okazjach, może na Mości Panu usługą nagradzać, bo będę. Mój dobrodzieju niepodobna piórem wyrazić Wielce Miłościwemu Panu subtelnych konszaftów owczarskich, a wszystkie, jako na ruinę nasze. Ta na zatrudnienie a i na zbawienie kłopotów, ten mój zdrajca a ani miłościwemu Panu owczarz i owczarek musza mieć prorockiego ducha i jakaś niepojętą korespondencją między sobą, bo mój złodziej pierwszy wiedział o łasce miłościwego Pana aniżeli ja, że owczarza i owczarka swego przy słudze swoim w dom mój zsyłasz. Który co za fortele począł robić za tą wziętą wiadomością na ochronienie owczarza i owczarka waszego Jegomości Pana.

Jegomości Pan Reorowicz opowie wam Miłościwemu Panu atoli miejsca tryumphat, kiedy przejrzawszy dobrowolnie potwierdzili przy słudze Waszym Wielmożnego Pana, i wyznał, że zajął owiec od brata swego 24 i zapędził one do Rynkówki, za czym dla lepszy konfirmacji miał na torturach puścić, ale że mistrz z Nakła odjechał wybierać suche dni w pomorską granicę, jużem miał inakszą dyspozycją być tej sprawie uczynić, ponieważ czas mi nie pozwalał, dalszego obchodzenia z tym złodziejem czynić, dla następującego sejmiku. A tandem też mi usilnych perswazjach Jego mości Pana Reorowicza, owczarz wasz Miłościwego Pana w zbawienny duszy swój pomyślał dość. Gdy baczył gotowość moich do konfirmacji juramentalnej, ten dobrowolnie zeznał, że ten Jan Pecik zadzieł po te moje owce i one przygnał i w stadzie Waszym Miłościwego Pana zostaje ich 20 a czterech uczynił dyspozycją, jako się obróciły. Za czym nie podobno wyrazić miłościwemu Panu wszystkiej obywatelskiej opinii w tej sprawie, bo lubo się zda małą, jednak ze życiem ludzkim rozpatrzenie godne. Wielce nam życzliwy Miłościwego Pana sługa Jego Pan Reorowicz pracował niżeli na zbawienie tych ludzi naprowadził troszkę i przyznawszy to, że między życzliwemu miłościwego Pan sługami niepośledniego godzien miejsca i pańskiej łaski.

Tak tedy i powtórnie Wielmożny miłościwy Panie uniżenie gdzie każe w tym pasać, tak swobodną Waszmość miłościwego Pana znalazłem ucho, kędy i za swoją wzajemnie do wszelkich rozkazów wypełnienia Miłościwego Pana dożywotnie dostosowywać się będą. A teraz mój dobrodzieju, ponieważ ten owczarz Jakub przecież delikacko kocha dusze swoją, że moim zdrajcom poprzysięgać się nie dał, ale wyznał przestępstwo swoje, tędy suplikuje do Wielmożnego Miłościwego Pana za mną, aby znalazł tyle w łasce Miłościwego Pana respektu, żebyś się kazał z niemi dyskretnie obyć, boć go miłościwy Pan Reorowicz najbardziej utwierdził łask i nie godzien miłościwego Pana któreś mu ofiarował z zarzekał teraz mu Wielmożny Panie zesławszy po wolność łasce Miłościwemu Pana zalecam się, żem jest na zawsze Jegomości Wielmożnemu Panu życzliwym bratem i sługą po woli.

W Smogulecki wsi 1 października 1689

Spólnie żoną moją Jejmości Podkomorzynie mój Panie uniżony zasyłam pokłon.

Jan Wojciech Łakiński

Ps.

Owczarka pomienionego Wojciecha rekomenduję rozpatrzeniu Jegomości Wielmożnemu Pana, ponieważ w majętnościach Wielmożnego Pana skrzy, że bardzo piękne na bezpieczeństwo, wszak nie cnotliwym dzielą bezpieczne rezydować moje przy Ślesińskich borze, a że reszta owiec jeszcze tam poddanego mego i zdrajcy w stadzie Miłościwego pana zostawa te do dyspozycji Jegomościów Pana Reorowicza oddałem.

♣