Instrukcja Sejmikowa 1658 roku na sejmik ziem pruskich cz. 5 – Instrukcje sejmikowe czy też sejmowe, były to wskazówki dawane na piśmie posłom na sejm. Początkowo miały formę wskazówek do królewskich postulatów, z czasem jednak, od połowy XVII w. wymagano od posłów ścisłego ich przestrzegania. Prezentujemy jedną z takich instrukcji nadaną przez Jana II Kazimierza Wazę posłom na Sejmik Generalny Ziem Pruskich w Gdańsku w formie medialnej. Instrukcja pochodzi z zasobów archiwum z Nawry, opracowana w całości z zachowaniem oryginalnej składni zdaniowej oraz staropolszczyzną zapisywaną przez skrybów. Słownictwo łacińskie którego wtręty pozostają w tekście rękopisu, zostało przetłumaczone w kontekście zdań w języku staropolskim. Całość rękopisu została podzielona na pięć części z uwagi na obszerność. Tak więc miło nam przedstawić jedną z pięciu części, kolejne znajdziecie Państwo na naszej stronie. Zachęcamy do subskrypcji naszych kanałów You Tube oraz serwisu, czeka nas długa praca z wieloma ciekawymi dokumentami które będą publikowane cyklicznie zarówno w formie medialnej jak i transkrypcji tekstowej.
Instrukcja Sejmikowa 1658 roku na sejmik ziem pruskich cz.5
„…Z którymi w afekcie przeciwko Rzeczypospolitej, zarówno kładąc urodzonego Henryka Gordona de Huntly oberszter leitnanta regimentu rajtarskiego. Z familli królów szkockich idącego i bliskiego ich krewnego, dla czego samego z ojczyzny własnej ustąpić musiał. Gorąco waszmościom żądam, abyście obu tym wielkim kawalerom Rzeczypospolitej zasłużonym, żarliwy katolikom, na uznanie ich szlachectwa pozwolili. Zaleca przy tym jego Królewska mość, waszmościom urodzonych Stefana Balusa, wiernego pokojowego swego, także Piotra di Noies, sekretarza królowej jejmości od wielu lat na usłudze swojej Królewskiej zostających. Także Franciszka de Bony, oberszter lejtnanta wielmożnego wojewody kijowskiego, gorąco waszmościom zadając, abyście im także na uznanie szlachectwa pozwolili.
Ale nie może jego Królewska mość zapomnieć i zaleconych sobie od wielmożnych hetmanów dobrze zasłużonych żołnierzów, mianowicie Szeferowicza i Złotorowicza, kosztem swoim przez dwa lata, chorągiew na usłudze Rzeczypospolitej trzymających. Także Juryka Michała Szafiranowicza i Złotorowicza, rotmistrzów wołoskich, którzy cudzoziemcami będąc, z samej przeciwko Rzeczypospolitej życzliwości, na usługę jej przyszli i dotąd zawsze mężnie i odważnie stawają, żądając waszmościów, abyście i tym na uznanie szlachectwa nobilitację zezwolili.
Na ostatek niosąc jego królewska mość, inszemi na ten czas waszmość bawić materiami, żąda waszmościów, abyście, które się, więc na sejmikach radzić, a sejmy trudnić zwykły, wolniejszemu zostawili czasowi i sejmowi, a tylko te same proponowane od jego królewskiej mości materie traktowali. De facto przekłada jego Królewska mość waszmościom publiczne potrzeby, gorąco waszmościów przez miłość ojczyzny żądając, abyście widząc swoje prawie ostatnią zgubę, do tak zdrowej i życzliwej jego królewskiej mości intencji, wszystkie swoje racty i namowy skłonili. Który z ojcowskiego przeciwko waszmościom afektu, nie więcej nie pragnie, tylko, aby te państwa kraje i ojczyznę waszmościów, sprawiedliwością ugruntowaną pokojem kwitnącą, sławą, jako przedtem ozdobioną czasom potomnym zostawił, Na własne jego królewskiej mości wskazanie.”
Z Bożej łaski król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, inflancki, smoleński, siewierski i czernihowski,
a także dziedziczny król Szwedów, Gotów i Wandalów
♣
♣
Ciekawa wzmianka o szlachectwie dla Szkota Gordona, prawdopodobnie chodziło o Henry’ego Huntly Gordon, brata Catherine Huntly Gordon (1635-1691) ktora w 1659 poślubiła Jana Andrzeja Morszytna (1613-1693), stając się przodkinią Czartoryskich i Poniatowskich. Wzmiankowana koneksja z królami Szkocji to fakt, że George Gordon, 2 markiz Huntly (ojciec wymienionego tu rodzeństwa) byl synem Henrietty Stewart, córki szkockiego arytstokraty wychowanego we Francji, Esmé Stewarta, kuzyna 1 stopnia lorda Darnleya, ojca Jakuba Vi/I Stuarta (jako król Wielkiej Brytanii Jakub I). Koneksja stała się w praktyce niebezpieczna na skutek przemian politycznych i rodzeństwo znalazło się na emigracji we Francji, skąd powędrowali do Polski.. O polskich Gordonach pisał J.M. Bulloch, https://digital.nls.uk/histories-of-scottish-families/archive/95615991#?c=0&m=0&s=0&cv=0&xywh=-627%2C591%2C2667%2C2539