Jasiniec – Neu Jaschinnitz – Starostwo Jasienieckie – Nowy Jasiniec stał się starostwem w skład którego weszły miejscowości: Jasiniec Stary, Klonowo, Serock i Zamrzenica. Od 1443 r. starostwo jasienieckie należało do Polaków, najpierw Jana Kościeleckiego, a formalnie od 1507 r. do Mikołaja Kościeleckiego, który przejął je po ojcu. Od 1508 r. przechodzi starostwo Jasienieckie we władanie brata Mikołaja, Stanisława Kościeleckiego. W latach 1550-1565 starostą Jasienieckim został Adam Wielowiejski. Dalsze władania starostwem to 1565-1568 Maciej Żaliński, później jego syn Samuel Żaliński. W latach 1629-1643 starostwo dzierżawi Paweł Działyński do 1648 r. włodarzy tu jego żona Jadwiga Marianna z Czarnowskich. W następnych latach Starostwo Jasienieckie należy do Zygmunta Raczyńskiego, później Jana Komorowskiego sekretarza królewskiego, a od 1685 r. włodarzy tu Jan Piotr Tuchołka Kasztelan Gdański. W latach 1685-1691 starostwo należy do Jego syna Jana Franciszka Tuchołki, potem dzierżawi je Dawid Winiarski. Później starostwo przejmują spadkobiercy Jana Piotra Tuchołki. Ostatni z rodu Tuchołków Jakub, we wrześniu 1772 r. traci starostwo za odszkodowaniem na rzecz rządu pruskiego, a Nowy Jasiniec jako folwark pozostaje jeszcze krótko w rękach Ignacego Tuchółki, włączony w 1789 r. do obwodu Chojnickiego. W wyniku sprowadzenia do Nowego Jasińca osadników pruskich z Meklemburgii, zamek jasieniecki zostaje przekształcony na kościół ewangelicki dla ich potrzeb. Od czasu pobudowania w 1846 r. nowego kościoła ewangelickiego w pobliskim Serocku, zamek jasieniecki został opuszczony i popadł w ruinę.
Ruiny Zamku Jasiniec
Zamek Jasiniec szkic
Zamek Jasiniec szkic posadowienia
