Zeznanie w sprawie zniszczenia bramy klasztornej w Świeciu 1676 roku. Oświadczenia świadków w sprawie szkód po awanturze przy klasztorze Franciszkanów w Świeciu 1676 roku. W związku ze skargą przeora Franciszkanów przeciw Stanisławowi Konopackiemu Kasztelanicowi Elbląskiemu w dniu 28 listopada 1676 roku przesłuchano świadków zdarzenia. Do wydarzeń doszło w dniu 2 września 1676 roku w Świeciu przy klasztorze franciszkańskim. Stanisław Konopacki Kasztelanic Elbląski, wraz z dwoma sługami zostali pobici szablami. Ślady owej walki zostały na słupach bramy wjazdowej do klasztorku w związku z czym pretensje do Konopackiego wytoczył przeor franciszkanów.
Działo się wobec miejskiego urzędu królewskiego w Świeciu, w ostatnią sobotę przed świętem Świętego Andrzeja Apostoła, roku Pańskiego tysiąc sześćset siedemdziesiątego szóstego.
Wielmożny Stanisław z Konopatu Konopacki, kasztelanic elbląski, prawomocnie pozwał poniższych świadków na termin dzisiejszego dnia, dla złożenia wiernego świadectwa, a to z tej przyczyny, jako że widzieli szczerby czy też cięte znaki na wrotach cmentarza Ojców Braci Mniejszych od obserwancji Świętego Franciszka Zgromadzenia w Świeciu, pokazane im przez pewnych braci tegoż Zgromadzenia. Zażądał żeby przesłuchać ich i zanotować ich zeznania i przekazać mu w sposób urzędowy.
A niniejszy urząd tychże świadków, czy też pozwanych, o których pozwaniu zdał sprawozdanie przezorny Sebastian, zaprzysiężony sługa miejski zawołał pojedynczo przed swoje oblicze i przesłuchał, uprzednio odpowiednio pouczonych o karze za krzywoprzysięstwo i kłamstwo, polecił zanotować ich zeznania czy też świadectwa i wydać je w opieczętowanym zwoju Wielmożnemu wnoszącemu sprawę. Złożyli oni pod przysięgą dla wypełnienia swych obowiązków następujące zeznania:
Pierwszy świadek, dostojny Walerian Domagalski, sędzia tegoż Miasta, po dopełnieniu uprzedniej formalności prawnej, zeznał. Iż jako Jegomości Pan Kasztelanic przysłał do mnie z klasztoru żebym był z Panami Sądowemu i z Panem Pisarzem do niego przyszedł, aby zapisać razów Jegomości oględziny, zarazem Jegomość ksiądz Gwardyan z księdzem Walickim prosieli, żebyśmy obaczyli sieczone razy, przy forcie w podwórzu, i widziałem razów ciętych po dziewięć, ale kto je poczynieł, nie wie.
Drugi świadek, dostojny Wojciech Elert, rajca i pisarz zaprzysiężony, po uprzednim dopełnieniu formalności prawa, zeznał podobnie: Dnia wtórego września przysłał prosząc nas Jegomość Pan Kasztelanic do klasztora żebyśmy byli razy onemu zadane oglądali i do aktów przyjęli, cośmy uczynieli tam zaraz. Jegomość ksiądz Gwardyan i ksiądz Walicki i kaznodzieja Tarski upraszali wychodząc już z klasztoru, żebyśmy obaczyli posieczone razy w słupie przy forcie, i wdziałem ciętych razów dziewięć, ale kto uczynieł nie wie, jednak ojcowie powiadali, ze się stało, gdy Jegomości Pana Kasztelanica goniono. Trzeci świadek, sławetny Andrzej Bujnowicz, zaprzysiężony ławnik tegoż miasta, zeznał to samo, tak jak wcześniejsi świadkowie, dodając to, że Ojcowie nie kazali tego zapisować.
Czwarty świadek, sławetny Kazimierz Prusak, zaprzysiężony ławnik tegoż miasta zeznał, ze iakośmy oglądali razy. Jegomości Pana Kasztelanica, użaliwał się przed nami Jegomość ksiądz Gwardyan na zniewagę swego z księdzem Walickim, i pokazował razy w obydwu słupach, przy forcie, których było No’ dziewięć więcej nie wie.
A dla wiarygodności powyższych odciśnięto poniżej pieczęć miejską.
Jerzy Rappell, własnoręcznie
Prawomocnie wydane z protokołu akt urzędu konsularnego królewskiego miasta Świecie.
Pieczęć królewska miasta Świecia
♣
Rzeczypospolita Obojga Narodów – Świecie – Województwo Pomorskie
