Intercyza Długu Jana Karola Opata Tynieckiego 1644 Roku

Intercyza długu Jana Karola Opata Tynieckiego 1644 roku. Jan Karol Konopacki zmarł w Tyńcu, po krótkiej chorobie 23 grudnia 1643 roku. Tam też zgodnie z ostatnią wolą został pochowany. Niestety Jan Karol nie był osobą gospodarną i sporo się zadłużył. Zadłużeniem brata zajął się Jakub Oktawian, poniższa umowa dotyczy intercyzy pomiędzy nim a klasztorem. Śmierć Jana Karola przerwała objęcie biskupstwa warmińskiego, które mogło zaważyć na ewentualnym wyjściu z długów. Żywot i kłopoty Opata Tynieckiego opisał w swoich pamiętnikach Albrycht Stanisław Radziwiłł, cytując

„Zmarł biskup nominat warmiński Konopacki, który miał taki wdzięk obyczajów, mnogość cnót i wiedzy, że wprost porywał serca ludzi do przyjaźni dla siebie. W stanie świeckim niezbyt fortunny, bo w niestrudzonej, kosztownej służbie dworskiej umniejszył własny majątek, zmienił tedy stan na duchowny, znalazłszy pociechę w opactwie wąchockim, ale z tak szczupłego dochodu do końca nie mógł wybrnąć z długów. Znów wysłany z królewiczem Kazimierzem jako przewodnik peregrynacji, zamiast nagrody i pomocy znalazł więzienie. Wydobyty z niego, po śmierci Szyszkowskiego obdarzony biskupstwem warmińskim, cieszył się, że wreszcie wyjdzie ze swego ubóstwa i w nadziei przyszłości zadłużył się na większą sumę. Śmierć zakłóciła szczęśliwy spokój i zmusiła do zejścia ze świata w długach. Współczuł król i cały dwór jego niepomyślnemu losowi, który wtedy stał się dla niego łaskawszy, gdy Prozerpinie spodobało się rzecz przeciąć”
Pamiętnik – Albrycht Stanisław Radziwiłł

Stała się pewna ugoda między Wielebnym księdzem Placidem Żywieckiem Przeorem i wszystkim conventem Captr zgromadzonem z jednej a JE Mością Panem Jakubem na Konopacie Konopackim, Chorążym Pomorskim Rodzonem Jaśnie Wielebnego JE Mści Księdza Jana Carola z Konopatu Konopackiego nominata i electa Warmieńskiego, Opata Tynieckiego z drugiej w ten sposób, iż JE Mść Pan Chorąży zwyż pomieniony, pewny dług, w rzeczywistości summa pożyczany od Conwentu Tynieckiego Nieboszczykowi zmarłemu Jaśnie Wielebnemu JE Mści księdzu Janowi Carolowi z Konopatu Konopackiemu nominatowi i electowi Warmieńskiemu, Opatowi na ten czas Tynieckiemu, jako executor złotych polskich trzy tysiące po śmierci nieboszczyka zmarłego płacić i oddać zobowiązał się. Względem, którego długu realnie i efektywnie, nie kładąc pieniędzy, zastaw w conwencie Tynieckim zostawił; to jest półmisków srebrnych dwadzieścia cztery, talerzów także dwadzieścia cztery, kobierców perskich różny farby dwadzieścia cztery. Do której zastawy pomieniony Wielebny ociec Przeor i wszystek konwent strona zawezwana, ale swobodnie i zgodnie przyjmuje dług niejakiego Bartosza Marucha poddanego swego, przez Nieboszczyka za woły onemu zapłatę powinni, to jest złotych pięćset. Wykupna zaś obie dwie stronie naznaczają na czas świętego Jana Baptysty w roku teraźniejszym. Zastrzegając to sobie convent, iż jeżeli na czas nie będzie i powyżej określona satysfakcja w zapłacie mieć nie będzie ważności, to swobodnie za zgodą częścią będzie mógł dochodzić prawnie i tym zastawem wedle woli swojej dysponować.

A iż dług, ostatnia wola przez JE Mści nieboszczyka Pana Krzysztofa Bojanowskiego Sekretarza J.K.M zmarłego konwentowi u Nieboszczyka Jaśnie Wielebnego JE Mści Księdza Jana Carola z Konopatu Konopackiego nominata i electa Warmieńskiego, Opata Tynieckiego, pewnego długu ręczną membraną zeznany, to jest trzy tysiące złotych polskich oddany jest, jeżeli conventowi temu należeć będzie za Rezolucją Rzymską Je Mść Pan Chorąży z prowentów Biskupa Warmieńskiego oddać obiecuje. Na co lubo podpisuje się podporządkowując wobec konwentu, jednak JE Mści Pana Chorążego uznaną satysfakcją. Co się tknie pensji przez Nieboszczyka Jaśnie Wielebnego Księdza Jana Carola z Konopatu Konopackiego Nominata i Electa Warmieńskiego, Opata Tynieckiego powinnych z Opactwa Tynieckiego w oddanie tak Ichmościów Panom Deputatom należących, jako i wyderkafowych te na mocy porozumienia stron zatrzymując. Jaśnie Wielebnego JE Mści Księdza Krakowskiego podają z tym dokładem, aby i deklaracji i decyzji przez wyjazdem JE Mści Pana Chorążego od niegoż Convent obwieszczony był. Delegacja to jest z odebrania z dwóch ornatów, białego i czerwonego rubinowego kielicha i patery srebrnej, lichtarzów pary srebrnej do mszy i ołtarza zwyczajnych. Conwent JE Mści Pana Chorążego kwituje, oddając i zaraz obecnie podpisuje kwit biorąc od Je Mści Pana Chorążego temuż Je Mści krucyfiks haftowany, obraz Panny Marii Loretańskiej i lichtarzyk stołowy srebrny.

To wszystko w obecności wszystkich zostanie podane do akt publicznych gdyby miało być poddane rewizji. Dowodem na to jest świadectwo obu ręczne oraz podpisane i zapieczętowane dziesięciny. W obecności czcigodnych Grzegorza Radowickiego Sądowego Ziemskiego Chełmińskiego i czcigodnego Szymona Andrzeja Więckowskiego Szambelana Ziemi Krakowskiej, jako świadka. Sporządzone i datowane w klasztorze Tynieckim dwudziestego marca w roku pańskim tysiąc sześćset czterdziestym czwartym.

Placid Żywiecki Przeor i Kustosz Tyniecki Proboszcz Skawiński mpp
Bonifacius Starzyński Vice Przeor Tyniecki
Pr Thomas Pawłowski ….
Pr Theodorus Goraisky Prokurator Tyniecki
Simon …………konwentu
Ziemski Krakowski …..

A że za zdaniem się na Je Mść księdza Biskupa Krakowskiego stanęło na ten czas, aby powinne pensyje z opactwa Tynieckiego przed Ichmościów księży opatów należących i też Je Mści Pana Chorążego Pomorskiego zapłaconi, od tego momentu i rzeczywiście zapłacone były, dlategoż obecnym pismem konwent tyniecki Je Mści Pana Chorążego kwituje i wolnym czyni. Czym i sam JE Mść Pan Chorąży kontentuje się i to, co na decyzją Je Mści Księdza Krakowskiego puścił wolno, i dobrowolnie przyjmuje.